The life of Jassa Singh Ramgarhia is inspiring and filled with acts of bravery. His grandfather, Sardar Hardas Singh, was a devout follower of Guru Gobind Singh Ji and took Amrit from the Tenth Guru. In 1716 CE, he was martyred while fighting under the leadership of Banda Singh Bahadur. His father, Giani Bhagwan Singh, was martyred in 1739 CE while battling the Afghans. Giani Bhagwan Singh had five sons: Jai Singh, Jassa Singh, Khushal Singh, Mali Singh, and Tara Singh. Jassa Singh was born on May 15, 1723, in Ichogil. In recognition of his father's valor, the Lahore Darbar granted their family villages like Valla, Verka, Sultanwind, Tung, and Chhaba as jagirs, with Valla being assigned to Jassa Singh. Jassa Singh was appointed as a Risaldar by the Governor of Lahore, Zakaria Khan, where he served until 1746. After Zakaria Khan's death, he joined the Khalsa Panth and took over the leadership of Khushal Singh's misl. However, due to a dispute, he was expelled from the Sikh community and subsequently served under Adhina Beg. During the siege of Ram Rauni fort, Jassa Singh sided with the Sikhs, offering them assistance, which led to his reacceptance into the Panth. After repairing the Ram Rauni fort, it was renamed Ramgarh Fort, and Jassa Singh became famously known as Jassa Singh Ramgarhia. The Ramgarhia Misl was one of the twelve Sikh misls and had an income of 4-8 lakh rupees. Under Jassa Singh’s leadership, the misl conquered several forts and territories. In 1756, he fought against Ahmad Shah Abdali alongside other Sikh misls and freed 17,000 women from captivity. Jassa Singh's leadership enabled his misl to defeat many enemies and strengthen the Sikh forces. His courage and struggles established him as a great warrior and capable administrator. Jassa Singh not only fortified the Sikh Empire but also dedicated his life to justice and equality. His story continues to inspire future generations with courage and determination.

ਜੱਸਾ ਸਿੰਘ ਰਾਮਗੜ੍ਹੀਆ ਦਾ ਜੀਵਨ ਪ੍ਰੇਰਣਾਦਾਇਕ ਅਤੇ ਵੀਰਤਾ ਨਾਲ ਭਰਪੂਰ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਦਾਦਾ, ਸਰਦਾਰ ਹਰਦਾਸ ਸਿੰਘ, ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਜੀ ਦੇ ਸੇਵਕ ਸਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਦਸਮੇਸ਼ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਤੋਂ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਸ਼ਕਿਆ। 1716 ਈ. ਵਿੱਚ, ਉਹ ਬੰਦਾ ਸਿੰਘ ਬਹਾਦਰ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਿੱਚ ਲੜਦੇ ਹੋਏ ਸ਼ਹੀਦ ਹੋ ਗਏ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਿਤਾ, ਗਿਆਨੀ ਭਗਵਾਨ ਸਿੰਘ, 1739 ਈ. ਵਿੱਚ ਅਫਗਾਨਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਲੜਦੇ ਹੋਏ ਸ਼ਹੀਦ ਹੋਏ। ਗਿਆਨੀ ਭਗਵਾਨ ਸਿੰਘ ਦੇ ਪੰਜ ਪੁੱਤਰ ਸਨ: ਜੈ ਸਿੰਘ, ਜੱਸਾ ਸਿੰਘ, ਖੁਸ਼ਾਲ ਸਿੰਘ, ਮਾਲੀ ਸਿੰਘ, ਅਤੇ ਤਾਰਾ ਸਿੰਘ। ਜੱਸਾ ਸਿੰਘ ਦਾ ਜਨਮ 15 ਮਈ 1723 ਨੂੰ ਇਚੋਗਿਲ ਵਿਖੇ ਹੋਇਆ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਿਤਾ ਦੀ ਬਹਾਦਰੀ ਦੇ ਸਨਮਾਨ ਵਿੱਚ, ਲਾਹੌਰ ਦਰਬਾਰ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਵੱਲਾ, ਵੇਰਕਾ, ਸੁਲਤਾਨਵਿੰਡ, ਤੁੰਗ ਅਤੇ ਛਾਬਾ ਪਿੰਡ ਜਾਗੀਰ ਵਜੋਂ ਦਿੱਤੇ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਵੱਲਾ ਜੱਸਾ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਮਿਲਿਆ। ਜੱਸਾ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਲਾਹੌਰ ਦੇ ਗਵਰਨਰ ਜ਼ਕਰੀਆ ਖ਼ਾਨ ਨੇ ਰਿਸਾਲਦਾਰ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤਾ, ਜਿੱਥੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ 1746 ਤੱਕ ਸੇਵਾ ਕੀਤੀ। ਜ਼ਕਰੀਆ ਖ਼ਾਨ ਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਖਾਲਸਾ ਪੰਥ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਕੇ ਖੁਸ਼ਾਲ ਸਿੰਘ ਦੀ ਮਿਸਲ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਸੰਭਾਲੀ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇਕ ਵਿਵਾਦ ਦੇ ਕਾਰਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸਿੱਖ ਕੌਮ ਵਿੱਚੋਂ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ, ਜਿਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਅਧੀਨਾ ਬੇਗ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕੀਤੀ। ਪਰ, ਰਾਮ ਰੌਣੀ ਕਿਲ੍ਹੇ ਦੀ ਘੇਰਾਬੰਦੀ ਦੌਰਾਨ, ਜੱਸਾ ਸਿੰਘ ਸਿੱਖਾਂ ਦੇ ਪੱਖ ਵਿੱਚ ਖੜ੍ਹੇ ਹੋਏ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਮਦਦ ਕੀਤੀ। ਇਸ ਕਾਰਨ, ਉਹ ਮੁੜ ਪੰਥ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਗਏ। ਰਾਮ ਰੌਣੀ ਕਿਲ੍ਹੇ ਦੀ ਮੁਰੰਮਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਇਸਨੂੰ ਰਾਮਗੜ੍ਹ ਕਿਲ੍ਹਾ ਨਾਮ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਅਤੇ ਜੱਸਾ ਸਿੰਘ ਰਾਮਗੜ੍ਹੀਆ ਦੇ ਨਾਂ ਨਾਲ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹੋਏ। ਰਾਮਗੜ੍ਹੀਆ ਮਿਸਲ, ਸਿੱਖਾਂ ਦੀ ਬਾਰਾਂ ਮਿਸਲਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸੀ ਅਤੇ ਇਸਦੀ ਆਮਦਨੀ 4-8 ਲੱਖ ਰੁਪਏ ਸੀ। ਜੱਸਾ ਸਿੰਘ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਨਾਲ ਕਈ ਕਿਲ੍ਹੇ ਅਤੇ ਇਲਾਕਿਆਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਅਧੀਨ ਕਰ ਲਿਆ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ 1756 ਵਿੱਚ ਅਹਿਮਦ ਸ਼ਾਹ ਅਬਦਾਲੀ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਹੋਰ ਸਿੱਖ ਮਿਸਲਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਲੜਾਈ ਲੜੀ ਅਤੇ 17,000 ਮਹਿਲਾਵਾਂ ਨੂੰ ਅਜ਼ਾਦ ਕਰਵਾਇਆ। ਜੱਸਾ ਸਿੰਘ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਿੱਚ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਮਿਸਲ ਨੇ ਕਈ ਦੁਸ਼ਮਨਾਂ ਨੂੰ ਹਰਾਇਆ ਅਤੇ ਸਿੱਖਾਂ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਨੂੰ ਵਧਾਇਆ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਵੀਰਤਾ ਅਤੇ ਸੰਘਰਸ਼ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਯੋਧਾ ਅਤੇ ਕਾਬਲ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਕ ਵਜੋਂ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤਾ। ਜੱਸਾ ਸਿੰਘ ਨੇ ਸਿਰਫ਼ ਸਿੱਖ ਰਾਜ ਨੂੰ ਮਜ਼ਬੂਤ ਕੀਤਾ ਹੀ ਨਹੀਂ, ਸਗੋਂ ਇਨਸਾਫ ਅਤੇ ਸਮਾਨਤਾ ਲਈ ਵੀ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਸਮਰਪਿਤ ਕੀਤੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਆਉਣ ਵਾਲੀਆਂ ਪੀੜ੍ਹੀਆਂ ਲਈ ਹੌਂਸਲੇ ਅਤੇ ਸੰਘਰਸ਼ ਦੀ ਪ੍ਰੇਰਣਾ ਦਿੰਦੀ ਰਹੇਗੀ।

Jassa Singh Ramgarhia के जीवन की कहानी प्रेरणादायक और वीरता से भरी हुई है। उनके दादा, सरदार हरदास सिंह, गुरु गोबिंद सिंह जी के सेवक थे और उन्होंने दशमेश जी से अमृत ग्रहण किया। 1716 ई. में, वह बंदा सिंह बहादुर के नेतृत्व में लड़ते हुए शहीद हो गए। उनके पिता, ज्ञानी भगवान सिंह , 1739 ई. में अफगानों के साथ लड़ते हुए शहीद हुए। ज्ञानी भगवान सिंह के पाँच पुत्र थे: जय सिंह, जस्सा सिंह, खुशाल सिंह, माली सिंह, और तारा सिंह। जस्सा सिंह का जन्म 15 मई 1723 को इचोगिल में हुआ। उनके पिता की बहादुरी के सम्मान में, लाहौर दरबार ने उनके परिवार को वल्ला, वेरका, सुल्तानविंड, तुंग और छाबा गाँव जागीर में दिए, जिनमें से वल्ला जस्सा सिंह को प्राप्त हुआ। जस्सा सिंह को लाहौर के गवर्नर ज़कारिया खान ने रिसालदार नियुक्त किया, जहाँ उन्होंने 1746 तक सेवा की। ज़कारिया खान की मृत्यु के बाद, उन्होंने खालसा पंथ में शामिल होकर खुशाल सिंह की मिसल का नेतृत्व संभाला। हालांकि, एक विवाद के चलते उन्हें सिख समुदाय से बाहर कर दिया गया, जिसके बाद उन्होंने अधीना बेग की सेवा की। लेकिन राम रौणी किले की घेराबंदी के दौरान, जस्सा सिंह ने सिखों के पक्ष में खड़े होकर उनकी मदद की और इस तरह पंथ में वापस शामिल हुए। राम रौणी किले की मरम्मत के बाद, इसे रामगढ़ किला नाम दिया गया, और जस्सा सिंह रामगढ़िया के नाम से प्रसिद्ध हो गए। रामगढ़िया मिसल, सिखों की बारह मिसलों में से एक थी और इसकी आमदनी 4-8 लाख रुपये थी। जस्सा सिंह ने अपने प्रभाव से कई किलों और क्षेत्रों को अपने अधीन कर लिया। उन्होंने 1756 में अहमद शाह अब्दाली के विरुद्ध अन्य सिख मिसलों के साथ लड़ाई लड़ी और 17,000 महिलाओं को मुक्त कराया। जस्सा सिंह के नेतृत्व में, उनकी मिसल ने कई दुश्मनों को हराया और सिखों की ताकत को बढ़ाया। उनकी वीरता और संघर्ष ने उन्हें एक महान योद्धा और कुशल प्रशासक के रूप में स्थापित किया। जस्सा सिंह ने न केवल सिख साम्राज्य को मजबूत किया, बल्कि न्याय और समानता के लिए भी अपना जीवन समर्पित किया। उनकी कहानी आने वाली पीढ़ियों को साहस और संघर्ष की प्रेरणा देती रहेगी।